Eindelijk kunnen we in de korte broek met ’t shirt lopen. Wat is dat toch heerlijk en wat loopt dat toch licht. Toch hebben we altijd wel wat te klagen. Het kan soms zo warm zijn dat er haast geen zuurstof in de lucht zit en dan is het lopen toch minder leuk … :o( Onze trainer heeft weer een leuke schema in elkaar gezet, met name de duathlon: eerst rennen, dan zwemmen en dan weer rennen. We lopen dan vanaf de baan, richting Tolhekke en uiteraard weer terug. Dit doen wij natuurlijk niet voor niets, want één naaldhak gaat ook dit jaar weer voor een triathlon aan de slag. Wij hopen haar hierin te kunnen steunen en om zo met deze trainingen mee te doen.
Onlangs de halve Marathon Jan Driegen gelopen. Het was heerlijk loopweer en we hebben goed gelopen met mooie tijden waar wij zeer tevreden over kunnen zijn. Volgens ons was de animo hoog en zijn er vele goede tijden gelopen!? Op naar de volgende wedstrijd! Maar welke, er zijn zoveel leuke loopjes, de keuze is reuze.
De Mont Ventoux komt dichterbij en de trainingen hiervoor dan ook. We gaan 5 juli van start met de training. Helaas hebben wij niet zo veel bergen/ heuvels met zo’n lange aanloop en zijn wij aangewezen op andere hulpmiddelen. We gaan lopen op een hardloopband, deze zetten wij dan op ongeveer 8 tot 10%. Best spannend en eens zien hoe onze kuiten dit gaat vinden. Ook heeft Egbert er voor gezorgd dat wij (Klaas, Egbert dus, Ivonne en Margreet) bij elkaar in de bus komen te zitten en waarschijnlijk ook samen de ogen gaan sluiten. De dames hopen natuurlijk dat de mannen niet snurken.
Wat houdt de Stichting Mont Ventoux in, misschien voor velen wel bekend, maar misschien ook voor een aantal niet. Op 3 september beklimmen amateur-fietsers, wandelaars en hardlopers de Mont Ventoux. Het doel is geld ophalen voor KWF kankerbestrijding en aan kanker gerelateerde regionale doelen. Met deze actie is een belangrijk doel: zoveel mogelijk geld inzamelen. Wil je iemand steunen, kijk dan op de site: www.grootverzettegenkanker.nl
Groot nieuws: we hebben er een naaldhak bij!
Nee, er is niet weer een kleine opkomst of geboren, maar iemand wilde zo graag bij ons horen dat hij er zere voeten voor over had. Freddie; je moet dat vaker doen, staat je goed.
Freddie heeft trouwens zijn trainerscursus gehaald en valt nu her en der in als trainer. Afgelopen week verving hij Jebbe. Dan merken wij wel dat er bij ons wel vaste patronen ingesleten zijn. Een van de naaldhakken was woensdag laat thuis en kon net niet op tijd bij de baan komen. Normaal gesproken lopen wij op woensdag altijd via de Middenweg, via een paadje langs de Aa naar, zeg maar, Texaco. Vanaf daar lopen we via de Onderduikersweg naar de parkeerplaats bij het tunneltje. Dus de naaldhak is bij de Aa gaan staan wachten, kon niet missen zou je zeggen. Bleek de trainer opeens een andere route te lopen! Na een poosje te hebben gewacht is de naaldhak zelf maar naar het bos gelopen. Daar heeft zij zich noodgedwongen aangesloten bij de groep van Ad, die daar ook aan het trainen waren. Is wel goed voor de sociale contacten natuurlijk!
Ook hebben wij opgemerkt dat Freddie een aantal “eigen(aardige)” maniertjes heeft welke dus niet altijd vanzelfsprekend zijn, zoals:
- Hij kondigt met zijn wijsvinger elke keer de nieuwe loopscholing oefening aan, heel leuk om te zien, maar je moet dus niet denken dan het een “foei-vingertje is!”.
- Dat hij met het klokje niet bij de exacte meters staat, dit is meer om je aan te moedigen! Je moet zelf goed opletten hoever je nog moet. Dus een stukje eigen verantwoordelijkheid en niet hangen op de trainer.
- Hij graag mag ingaan op het commentaar. En uiteraard wordt er dan door ons een schepje bovenop gedaan!
- Hij graag mag zien dat je het trainingsschema weet ... maar houdt deze gevoelens niet echt lang vol. Zo verteld hij tig keer met een big smile wat er op het schema staat.
Trouwens, zonder gekheid, Freddie hartstikke bedankt voor je invalbeurten als trainer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten