Lief = Wolter van der Veen
Zwager = Klaas van der Veen
Moeder = Ella de Jong
Vrijdag 10 juni. 17,1km.
Het is weer zover. De oergezellige H4D gaat weer van start. Ik zei meteen dat ik mee zou gaan om te schrijven, fotograferen en supporteren. Althans…als er geen rupsen zouden zijn. Na veel wikken en wegen, besloot ik uiteindelijk dat ik alleen mee ga als ik kan schuilen. Ik ga mee voor de gezelligheid, niet om doodsangsten uit te staan tussen miljoenen rupsen. Dat betekend dat ik er op eerste Pinksterdag, dag drie, niet bij ben. Die dag ga ik met mijn moeder (Ella voor wie dat nog niet wist) naar Viva Lavandula in Marknesse. Dat is een lavendelkwekerij met bezoekerscentrum, Grand Café en winkel. Ik heb de Aspivenin al klaar liggen want moeder is allergisch voor bijen- en wespensteken. Ik verheugde me al op velden vol met heerlijk geurende lavendel. Toen wees moeder me erop dat er ook veel vlinders op af komen. AAARG! Je raad het al, daar ben ik ook bang voor. Ik ben van de week, in mijn eigen achtertuin, al op de loop gegaan voor drie vlinders. Ze vlogen alle drie tegelijk op me af dus dat was rennen. U snapt al hoe het er eerste Pinksterdag aan toe zal gaan in Marknesse. Voor de overige drie dagen heb ik dit keer een ‘schild’ (paraplu) mee zodat ik nog enigszins ongehavend van de auto naar de kantine o.i.d. kan lopen en weer terug. Maar voor hetzelfde geld zijn er nu helemaal geen rupsen. Maar ik denk het wel. U begrijpt dat ik bovenstaande heb zitten schrijven voor we van huis vertrokken.
Het deelnemersveld is al voor de start van de eerste dag uitgedund van 5 naar 4 personen. Zwager is geblesseerd. Hij is wel van plan om als supporter mee te gaan op de fiets. De overige deelnemers zijn: Wolter (Lief), Jebbe, Egbert en Ivonne.
Terwijl we voor het spoor moesten wachten zei Zwager:’Ik dacht dat Trijntje niet meekwam’. Of hij nou Trijntje Dijkstra of Trijntje Westerbeek bedoelde wist ik niet. We waren in afwachting van een lange trein, en wachten, en wachten. Vervolgens reed er een enkele locomotief langs. Zwager, Lief en ik barstten in lachen uit.
Tot mijn grote vreugde was er geen rups te bekennen. Jammer voor jullie als lezer maar wel zo prettig voor mij. De start was dit jaar bij voetbalvereniging CSV Apeldoorn. Nadat iedereen zijn startnummers had opgehaald dronken we eerst een kopje koffie of thee. Toen was het tijd voor de voorbereiding. Voor de start verzamelden zich donkere wolken boven het bos, die na de start verdwenen waren. Hadden we hier te maken met spookwolken die de lopers zouden achtervolgen? Voor zover ik heb kunnen zien, zijn ze niet achter de lopers aangegaan. Als de eerste van onze Fantastic Four kwam Lief binnen. Even later Egbert met op de voet gevolgd door Ivonne. Jebbe zat daar zo’n 2 à 3 minuten achter. Toen onze lopers in de kleedkamers waren begon het te spetteren. Toen ik de kantine in liep rook ik de pannenkoeken al. Ivonne had geen zin in een pannenkoek en dus gaf ze haar bon aan mij. De pannenkoeken waren formaat pizza en heel erg lekker. Later vertelde Zwager dat hij Margreet nog had gebeld en haar op de speaker had gezet zodat zij de lopers aan kon moedigen.
De stand:
M40 Wolter 8e 01:12:36
Egbert 21e 01:19:39
Jebbe 29e 01:24:53
Vsen Ivonne 3e 01:19:44
Zaterdag 11 juni. 14,5km.
Deze etappe werd net als vorig jaar gestart vanuit zorgboerderij “De Modderkolk”. Voor aanvang van de wedstrijd zaten Lief en ik koffie en thee te drinken. We kregen gezelschap van een haan die loerde op Lief zijn krentenbol. Nadat ik hem een stukje had gegeven, bleef hij bij ons. Op een bepaald moment had hij zelfs de ogen dicht en leek het of hij stond te slapen. Hij miste een teen.
Zwager gaf mij zijn autosleutel en vertrok met de fiets het parkoers op. Ik maakte wat foto’s van de start en ging thee drinken bij Trijntje en Rianne Westerbeek. Lief meende onder het uur te hebben gelopen. Egbert werd weer op de voet gevolgd door Ivonne en even later kwam ook Jebbe binnen. Zwager fietste ook over de finish en ik gaf hem zijn autosleutel terug. Het avondprogramma bestond uit een Vietnamees buffet en een optreden van Dolf Jansen. Om daar aan mee te kunnen doen, moest je in het bezit zijn van een DOLF-startnummer met je naam erop of ‘camping gast’ erop. Iedere loper en supporter die op de camping stond, had die gekregen, maar ik was een losse supporter en dus niet in bezit van zo’n felbegeerd startnummer. Ivonne, Egbert en Jebbe gingen niet naar Dolf en dus kreeg ik Ivonne haar Dolf-nummer. Egbert had de zijne ook aangeboden, maar ik denk niet dat iemand geloofd zou hebben dat ik Egbert was. Lief ging lopend op weg naar de douches. Zwager haalde zijn fiets uit elkaar en ik zit dus te schrijven in het late zonnetje.
Het Vietnamese buffet was lekker. Voor vegetariërs zoals ik was een apart buffet. Vanwege een gebrek aan zitplaatsen was het een staand buffet. Om 21:00 uur trad Dolf Jansen op. Zijn podium bestond uit twee tafels en zijn kleedkamer was een klein keukentje met uitzicht op de varkensstal. Hij maakte nog een opmerking over al die startnummers met zijn naam erop. Er was een doventolk aanwezig, genaamd Orissa, omdat een van de deelneemsters doof was. Het was bewonderenswaardig dat deze jongedame zijn stortvloed aan woorden wist te vertalen. En dat een uur lang.
De stand:
M40 Wolter 8e 01:00:25 toch niet binnen het uur
Egbert 24e 01:06:54
Jebbe 29e 01:11:51
Vsen Ivonne 3e 01:06:56
Zondag 12 juni. 8,4km tijdloop.
Deze etappe werd gelopen door het gebied van Berg en Bos bij de Apenheul. Terwijl ik nog snipverkouden (voelde ik gisteren opkomen) in bed lag, hoorde ik beneden Lief en Zwager met elkaar praten. Ik ging niet mee. Ik ging met moeder naar Viva Lavandula. Gelukkig heb ik maar één vlinder gezien en die vloog bij me weg. We hebben genoten van lavendeltaart (cake-bavarois-lavendel) en lavendelthee. Op de terugweg kreeg ik een SMS van Lief met de mededeling dat we de volgende dag om 7:45 uur vanuit Zwolle zullen vertrekken. Lief vertelde me dat er geen rups te zien was geweest.
Zwager vertelde me…
- Dat Jebbe dit jaar niks in de auto had laten liggen en dat hij op tijd was.
- Dat Egbert van tevoren naar de wc is geweest met twee volle rollen toiletpapier. (gisteren moest hij het bos in zonder papier).
- Dat Jebbe en Ivonne elkaar onderweg tegenkwamen.
- Dat Lief, op de terugweg naar de auto, gekiekt is samen met zijn kameraad het wilde zwijn.
De stand:
M40 Wolter 7e 0:34:06
Egbert 21e 0:37:47
Jebbe 34e 0:40:55
Vsen Ivonne 3e 0:40:08
Maandag 13 juni. 20,3km.
Het was vroeg vanmorgen. Zes uur voor mij en half zeven voor Lief. Zwager stond om half 8 al klaar. Omdat Lief en ik nog niet helemaal gereed waren besloot Zwager in de tuin onze aardbeien te plukken en op te eten. Na Zwager met zijn fiets te hebben afgezet om ± kwart over acht in Vaassen reden Lief en ik naar CSV Apeldoorn. In de kantine werd koffie en thee gedronken. Daarna vertrokken Lief, Jebbe, Egbert en Ivonne naar de bus die om kwart over negen zou vertrekken richting Vaassen. Aangezien de start om elf uur is heb ik de tijd aan mezelf tot de eerste lopers gaan finishen.
Terwijl ik aan tafel zit krijg ik gezelschap van twee verkeersregelaars. De ene begint een verhaal over herten. Hij liep een keer naar een kruispunt en op dat moment kwam er van de tegenovergestelde richting een hert met een gigantisch gewei aangerend. Ze stonden recht tegenover elkaar op de kruising stil. Allebei geschrokken. Hij vertelde dat hij zijn hart in zijn keel had en het kippenvel op zijn armen. Naarmate de tijd verstreek kwamen er nog vier verkeersregelaars bij zitten en werd het een gezellige boel. Tegen elf uur vertrokken ze naar hun post. Nu kon ik rustig mijn lunch opeten. Na bijna een uur puzzeltjes te hebben gemaakt stelde ik m’n camera in op bewolkt en bereidde me voor op de finish. De zon deed toch nog een poging om door te breken. Toen ik bij de finish klaarstond probeerde Zwager me te bellen, maar ik was te laat bij m’n telefoon. Toen ik hem terug belde, wist ik dat het nutteloos was. Ik hoorde alleen de speaker heel hard en applaudisserende mensen en een muziekband. Ik schreeuwde dat ik hem niet kon horen en dat ik hem straks wel zou zien.
Ik stond uit te kijken naar Lief. Die liep een goede tijd van binnen de anderhalf uur. Ivonne en Egbert kwamen samen door de bocht. Ivonne zette het op een knoeperd van een eindsprint en liet Egbert ver achter zich. Die zat er duidelijk doorheen. De foto van Ivonne is de meest spectaculaire van de afgelopen vier dagen. Jebbe kwam binnen en de speaker meldde dat het zijn 6e H4D was waarop Jebbe gebaarde dat het zijn 7e was. Ivonne was helemaal wit van het zout van het zweet. Dat vond ze wel gek want ze eet zoutloos zei ze. Jebbe zei: ‘Het is volbracht’.
De stand:
M40 Wolter 6e 01:28:42
Egbert 23e 01:40:46
Jebbe 31e 01:46:22
Vsen Ivonne 3e 01:40:35
Ivonne, Egbert en Jebbe gingen druk in de weer met hun mobieltjes. Een voor een konden de lopers hun herinneringsmedaille ophalen. Eerst Wolter, dan Egbert, Ivonne en Jebbe. Toen was het wachten op de prijsuitreiking. Uit ervaring weet ik dat dit wel even duurt. Ze hielden de prijsuitreiking op het balkon terwijl het publiek beneden stond. Niet iedereen had door dat je voor de foto tegen de rand van het balkon moest gaan staan. En de prijswinnaars moesten steeds de trap op en af. Dat viel voor sommigen nog niet mee na 100 en 60 km . het internationale deelnemersveld bestond dit jaar uit Duitsers, Belgen, Noren en Friezen.
Ivonne viel nog in de prijzen. Ze was derde geworden in totaal.
De eindstand:
M40 Wolter 6e 04:15:52
Egbert 23e 04:45:06
Jebbe 30e 05:04:03
Vsen Ivonne 3e 04:47:31
Epiloog.
Terwijl Lief dit schrijven controleert op schrijffouten, die er wel inzaten, vertelt hij mij dat het wel duidelijk is dat het geschreven is door een supporter en niet door een loper. Ik antwoord daarop dat ik dat moeilijk kan doen omdat ik niet heb gelopen.
Dus op verzoek van Lief:
- Het was de 10e H4D.
- Alle etappes waren veel heuvel op.
- De laatste etappe startte in Vaassen bij kasteel de Cannenburgh.
- Deze was speciaal voor de tiende H4D daar naartoe verplaatst.
- Het was een mooie maar berezware etappe, o.a. door de kroondomeinen van ‘t Loo.
- Zwager heeft van alle etappes onderweg foto’s gemaakt, ik (Jana) alleen van de start en finish.
- De foto’s van dag drie komen allemaal voor rekening van Zwager.
- Volgens ons vond Zwager de 60km op de fiets nog mooier dan lopend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten