Het estafettestokje

door Elize Stiemer

Ik kreeg de eer om het estafette stokje over te nemen. Dus ik zal wat over mijzelf vertellen. Ik ben Elize Stiemer, 40 jaar geleden geboren in Delft. Al op jonge leeftijd verhuisden wij naar Steenwijkerwold. Ik heb daar op de lagere school gezeten en toen ik in de laatste groep zat, zijn wij verhuisd naar Steenwijk. Middelbare school gevolgd in Gelderingen.  Gestart met diverse opleidingen maar niet afgemaakt, uiteindelijk was het mbo administratie geworden. Ik heb jaren gewerkt bij Motip op de verkoopbinnendienst en nu al weer meer dan 10 jaar bij Dyka op de debiteuren administratie als credit controller. Bijna 10 jaar getrouwd met Victor (15 jaar samen) en moeder van 2 dochters van 8 en 5 jaar en 2 uitwonende stiefdochters.

Victor komt uit Puerto Rico, dus mijn schoonouders zijn Spaanstalig. Daarom heb ik jaren terug bij de Vuso een Spaanse cursus gevolgd. Daar ontmoette ik Marion Slootweg, en wij konden goed met elkaar overweg. Na een paar jaar de cursus te hebben gevolgd, gaf zij aan dat als de cursus stopte, te beginnen met sporten. Namelijk hardlopen bij Start”78, en of ik mee wilde? 1^e 3x waren toch gratis, dus ik dacht waarom niet. Ik was tot dan toe weinig tot niet met sport actief. Een tijdje 1x in de week fitness of 1x in de week zwemmen. De eerste keer bij start was op maandagavond. Rob was toen de trainer en wonderwel heb ik toen lekker gelopen. Ik stond versteld van mijzelf. De keer daarna  ging het minder en heb besloten om ook mee te lopen met een groep van loop je fit die toen net al gestart was. Zo heb ik het opgebouwd en ben ik besmet geraakt met het loop virus.

Ik loop bij start omdat ik ten eerste een stok achter de deur heb om te gaan lopen. Ik heb daardoor veel mensen leren kennen en vind het sociale gebeuren ook belangrijk. Ik ben duidelijk een echte recreatieve loper, niet zozeer een wedstrijd loper. Ik vind het best leuk om af een toe een keer ergens aan mee te doen. Maar 2x per jaar vind ik meer dan genoeg. De laatste keer dat ik een wedstrijd liep was de 10 km van de CPC in Den Haag afgelopen maart. De reden was dat mijn familie uit Den Haag komt en ik samen met een aantal familieleden heb afgesproken om te gaan lopen.

Ik loop vooral om thuis even de boel de boel te laten, mijn hoofd leeg te gooien. Zondagochtend loop ik door het bos met mijn vriendinnen Ester en Marianne, en dan genieten wij van het weer, de prachtige omgeving (woldberg, Eese, Darp, Havelte etc.) en bespreken wij de dagelijkse dingetjes. Ik kan daar echt van genieten. Als ik een keer op zondag niet kan dan mis ik het echt. Dan loopt mijn hele dag gewoon anders. Ik vind het op dinsdagavond lopen ook heerlijk. Soms zie ik er tegenop, vanwege de drukte van werken, dan thuis eten, kinderen naar bed, maar als je eenmaal bent geweest, heb ik daarna zo’n lekker voldaan gevoel. Het lopen is voor mij niet alleen ontspanning van de geest, maar ook inspanning, aan mijn conditie werken en calorieën verbranden. 

Een ander sportief hoogte punt was voor mij het wadlopen met een 12 tal mensen van Start ’78, afgelopen oktober. Leuk om ook op een andere manier actief bezig te zijn.

Onderstaand bericht kreeg ik een keer doorgemaild, maar dat wisten wij al natuurlijk:

Sporten in buitenlucht maakt energieker

Mensen die hardlopen in de buitenlucht voelen zich energieker en fitter dan mensen die lopen op een loopband in de sportschool. Ook kunnen buitensporters zich beter concentreren op hun werk dan personen die binnen sporten. Daarnaast maakt joggen in de natuur gelukkiger dan sporten in een niet-natuurlijke omgeving. Dit blijkt uit een meta-analyse waarvan de resultaten gepubliceerd zijn in BMC Public Health. Er zijn 25 studies bekeken waarvan de meeste crossover of controlled trials waren. Een mogelijke verklaring voor het gevonden effect: de natuur heeft een stressverlagend effect op het brein

Voorlopig blijf ik er van genieten en hoop het zo nog jaren vol te houden. Groeten van Elize en het estafette stokje geef ik over aan Alex Gaastra.