Rode wijn en naaldhakken

Door Margreet, Ivonne en Nynke

Nu viel er laatst in de groep tijdens een mooie duurloop het woord: "mooi-lopen". Daar krijg je natuurlijk vragen op: hoe doe je dat? Hoe ziet dat eruit? Moet je het letterlijk opvatten of bedoelen ze gewoon je hebt een mooie loop???

In ieder geval Bert voelde zich behoorlijk aangesproken. Hoe lang moet je dan lopen, voordat je mooi loopt? Gaan daar jaren overheen of is het te overzien? Kun je er überhaupt wat aan doen of zit het eenmaal in je? We kunnen immers niet allemaal zo mooi lopen als Klaas. Tsja Freddie Bouma dan moet je nog effies doorlopen hoor!

Af en toe leen je wel eens wat uit, zoals handschoenen of een muts. En als je d’r in gaat zweten dan wordt er verwacht dat je het ook ff wast. Dat gebeurt dan ook en je krijgt hem zelfs via de post terug beetje vochtig maar dat is een teken dat hij de wasmachine heeft gezien. Al heeft de lener zelf geen haar, d’r zat toch echt haar aan de muts. Maar ja de lener heeft een hond en dan wil dat nog wel eens voorkomen. Hij doet zijn best om het mutsje haarvrij te krijgen. En daar heb ik de volste vertrouwen in! Maar geen man overboord, zonder muts gaat het rennen gewoon door :o)

Als je voorin in de groep loopt, loop je volgens ons lang niet zo hard dan als je achteraan loopt, klopt dat? Laten wij dat Jan de Lange eens vragen, hij als oud militair weet dat vast. Of is ons gevoel hier niet terecht hopelijk wel.

Afgelopen weken hebben wij behoorlijk hard moeten trainen. Jebbe Westerbeek had een nieuwe methode, nou wij hebben het gevoeld. Eens kijken of het zijn vruchten afwerpt.

Ook hebben wij een oplettende hardloper in de groep, niets ontgaat hem. Hij gaat aardig op moedersoverste lijken. Het beheren van het lief en leedpotje zal hem goed passen.

Een naaldhak heeft voor het eerst meegedaan aan de Spar NK Cross. Met 4 mannen en een supportster gingen wij richting Hellendoorn, gelukkig was het droog maar het was wel koud. Het zonnetje wou ook maar niet doorbreken helaas. Ik wist niet wat mij te wachten stond, het was een pittige cross, en ben daarom dubbel en dwars tevreden over mijn tijd. (was dit de eerste vrucht?). Peter Visser viel (weer) in de prijzen. Hij ging voor de 4^de plaats zodat wij niet al te lang langs de zijlijn hoefden te staan, maar ja … nadat hij een aantal rondjes op de 3^de plaats had gelopen wist hij nog te finishen op de tweede plaats. Dan maar goed en stevig op het podium dacht hij. Klaas en Jebbe waren ook super tevreden over hun tijd. En terecht!

En op 26 februari was daar alweer de laatste cross op de Woldberg. Spreekstalmeesteres Petra was zo attent om een ieder erop te attenderen dat je de vrouwen kon herkennen aan de groene nummers. Dit was vooral voor heren van buiten onze vereniging reden om uit te roepen: ‘je herkent ze anders niet hè!’ Twee naaldhakken zijn erin geslaagd clubkampioen te worden. Door het gemaakte onderscheid in de kleuren van de nummers is er gelukkig niet per ongeluk een heer bij doorheen geglipt!

Ook weer eens meegedaan aan de Veneboerloop in Drachten, tsja een mooie route is het niet, daarvoor hoef je niet heen. Maar op de een of andere manier heeft deze loop wel wat. Deze loop wordt qua animo steeds groter, er waren ongeveer 300 lopers/loopsters en voorzover wij ons kunnen herinneren was dat voor een aantal jaren geleden een stuk minder.  Jan Scheenstra, Jazlin Ruinemans en Wilma van Galen waren er ook. De twee J’s hebben het podium weer weten te bereiken. We waren allen tevreden over onze behaalde tijden.

Terwijl 2 naaldhakken zich weer heerlijk in de wedstrijden hebben geworpen, doet de andere naaldhak het nog even noodgedwongen rustig aan. Gelukkig zijn er wel clubgenoten die eens even een rustig duurloopje willen doen…nou ja rustig. Voor hun is het rustig voor de naaldhak is het toch nog wat afzien. Het voordeel is dan dat de heren Klaas van der Veen en Egbert Vink dus het woord moeten doen en mooi bediscussiëren over of je nu wel of niet lange duurlopen van 30km en meer moet doen als je in training bent voor een marathon. De mooie loper deed het niet en vindt ook dat er veel atleten te hard trainen. Wat de naaldhak had willen toevoegen, maar niet deed om adem te sparen was dat sommige atleten het nu eenmaal moeten hebben van hun doorzettingsvermogen en anderen teren wat makkelijker op hun talent.