Rode wijn en naaldhakken

(Nynke, Ivonne en Margreet)

Zomaar weer eens op een zaterdag een lange duurloop. Onze trainer meende er goed aan te doen om in deze periode weer eens lange duurlopen op het schema te zetten. Voor zo’n lange afstand wil je graag samen lopen met zoveel mogelijk lopers/ -sters. Dus er ging weer een mail rond. Gelukkig hebben er een aantal gereageerd, dus met frisse moed richting start, maar eerst de ruiten van de auto weer eens schoonkrabben. Dat is lang geleden en is een teken dat wij de koude periode weer in gaan. We starten vanaf het tunneltje op de Woldberg.

Goed 26 km hebben wij gelopen en dat ging niet helemaal vanzelf. Voor sommigen wel, al huppelend en of extra meters volbracht Klaas met gemak de 26 km. Hij was zelfs eerder op de Woldberg en had zelfs al ingelopen?! In totaal kwam hij op 28 km. Waar is dat nou goed voor?

We waren met zijn zevenen, waarvan 2 iets eerder rechtsom keer gingen waaronder onze trainer! Leuk hé zo’n schema! Zo ook kwamen wij in Wilhelminaoord en namen hier het Hazenpad waar wij even later terecht langs de Haagse School kwamen, ook wel genoemd School in Bos. Dit was vroeger een school voor minder bedeelde kinderen die uit Den Haag kwamen om zo hier van hun vakantie-uitje konden genieten. Het is dus helemaal geen school en nog steeds niet. Nog steeds wordt dit mooie gebouw het hele jaar door gebruikt door Haagse schoolkinderen. Al 35 jaar gaan Haagse scholen met hun groepen 7 en 8 een weekje naar School in Bos. Tijdens een werkweek naar School in Bos ontdekken kinderen van alles over de natuur, het milieu en het verleden. Midden in de natuur leren stadse kinderen zich aan te passen. Dat is leerzaam, want de natuur is nodig om te leven. Waar halen wij deze wijsheid weer vandaan? 1 keer raden, ja hoor van onze Gerrit! Berry gaf al aan dat hij niet hoefde te luisteren naar de verhalen van Gerrit, want hij zal het wel lezen in de Starter en kon zich zo concentreren op de (zware) loop. We kunnen wel zeggen dat we genieten van de wijsheden van Gerrit onderweg, de kilometers vliegen (?) voorbij.

De eerste boscross zit er weer op, het viel niet tegen. Zo de eerste keer weer crossen door het bos en over de flanken van de Woldberg. Je moest wel goed opletten, het was wat nat en er lag genoeg blad om hierover uit te glijden. Zo heeft elke seizoen zijn charmes ;o)

De uitnodiging voor de cross bereikt niet alleen de Start-leden maar ook lopers bij de buren zoals Friesland en dat geeft extra motivatie om hard te willen.
En dan ben je eens een weekend afwezig en ligt het mailverkeer met een oproep voor een duurloopje stil. Heren waar zijn jullie ook zonder ons!
Na de woensdagavondtraining, ontmoeten wij de andere groep lopers, al uithijgend en uitdampend aan de bar. Hier worden de nodige mopjes uitgewisseld en bezorgd sommigen krijgen nog wel eens buikpijn van het lachen.

Nog wat plannen voor dit jaar? Ja zeker, diverse boscrossen en/of een halve marathon op Ameland. De zin is er. En hopelijk zit het weer mee. De 30 van de 30^ste komt er ook weer aan, gezellig onder het genot van een loop en een babbel een flinke afstand afleggen en daarna de prijsuitreiking van de Lange Afstandscompetitie en als afsluiting van het jaar een etentje. En als velen kijken wij hier ook weer naar uit.

Eén naaldhak moet dit genot allemaal (nou misschien met uitzondering van het etentje) missen en heeft zich gestort op de Zwangerfitcursus op de maandag. Richt ik me bij het hardlopen voornamelijk op de beenspieren (opdrukken lukt mij namelijk nog steeds niet goed) nu komen de andere spieren ook eens aan bod. De les duurt één uur en een kwartier en bestaat altijd uit drie onderdelen. Het eerste onderdeel is afwisselend steps, bodypump, buik-billen-benen, spieroefeningen met elastieken, fitnessapparaten enz. Het tweede onderdeel is altijd een circuit, waarin ook allerlei spieren wordt gewerkt. We sluiten altijd af met ontspanningsoefeningen. Ook tijdens deze cursus wordt veel informatie uitgewisseld en verhalen verteld. Het leuke is dat er vrouwen zijn die net zwanger zijn, die bijna uitgerekend zijn (en alles daar tussenin) en die al bevallen zijn. Daardoor is het geen zeurclubje J. Ik ga er samen met mijn overbuurvrouw heen. Wij zijn beiden op dezelfde datum uitgerekend, knap gedaan hè?

Verder probeer ik een keer in de week 20 minuten op de crosstrainer te gaan. Ik moet zeggen dat een tweede zwangerschap wel heel anders is dan de eerste. Je weet wat je kunt verwachten en je hebt bijna alle spullen al. Het enige dat nog moet gebeuren is het verven, behangen en inrichten van een kamertje voor Jacco, die gaat namelijk verhuizen. Daar moeten we binnenkort ook echt mee aan de gang. Zijn broertje of zusje verwachten we namelijk half februari.

Ik hoop jullie allemaal binnenkort weer eens aan te moedigen bij een wedstrijdje! In ieder geval veel plezier en goede resultaten gewenst. En in de zomer hoop ik weer aan te sluiten.

Alvast fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling gewenst van de drie naaldhakken!