Het estafettestokje.

Jim Moesker

 

Eindelijk! Zo lang gewacht, gehoopt en nu eindelijk is het zover. Eindelijk mag ik mezelf eens voorstellen in ons clubblad. Wat een eer!

Ik ben Alex  Gaastra dan ook bijzonder dankbaar dat hij mij in de gelegenheid stelt dit te doen. Alex je wordt bedankt! Als ik je eens iets terug kan doen zal ik het zeker niet laten.

Welnu, laat ik me eerst maar eens voorstellen. Mijn naam is Jim Moesker, intussen alweer 56 jaar oud en getrouwd met een ander clublid, Elly Moesker. Geboren in het verre zonnige zuiden, in de stad Hobart, Tasmanie. Toen ik ongeveer 10 jaar oud was geëmigreerd naar Nederland. Onze eerste woonplaats in Nederland was Assen. Later verhuist naar Zwolle en in 1998 gaan wonen in het mooie Steenwijk. We hebben twee kinderen, Lyanne en Jiry. Naast kinderen ook nog huisdieren te weten een hond, onze Duitse Herder Noah. Drie katten, 2 van het Main Coon ras, genaamd Drama en Twickel en 1 “gewone” kat, Bram. In het dagelijks leven werk ik momenteel als coach bij het UWV Werkbedrijf, sinds februari 2010 in Steenwijk.

Ongeveer 6 jaar geleden ben ik voorzichtig gestart met hardlopen. Ik heb me toen aangemeld bij de “Loop je fit” opleiding. Ik kan me de eerste 6 minuten hardlopen nog goed herinneren. Wat een rampconditie! Heb toch doorgezet maar moest op het laatst toch nog afhaken vanwege een knieblessure. Had ik nooit eerder last van gehad maar door of vanwege het hardlopen kreeg ik toch last van ” verborgen gebreken”.

Na een “herstelpauze” opnieuw begonnen in een volgende “Loop je fit”. Toen geen enkele last meer gehad van een knie of wat dan ook. Met glans geslaagd voor mijn ½ uur test. Het certificaat wat ik daarvoor mocht ontvangen koester ik tot op de dag van vandaag.

Sindsdien loop ik, nog altijd met plezier, hard.

Dat doe ik veelal op de dinsdagavond en zeker op de zaterdagmorgen. Loopscholing op de dinsdagavond is mijn absolute favoriet. Met name het “kaatsen” is een onderdeel die, niet alleen ik, maar de gehele groep uitermate goed beheerst. Ik kan het zelf heel goed. Of het nu met het linkerbeen, rechterbeen of beide benen moet, het maakt niet uit. In een vloeiende beweging wordt de oefening volbracht. De trainer is ook altijd uitermate tevreden met de uitvoering! Hoop dit ook nog jaren te kunnen blijven doen.

Tot slot heb ik de eer het estafettestokje ook weer door te mogen geven. Dat ga ik geven aan een persoon die mij eens op de cooperbaan heeft laten struikelen. Enig opzet wordt tot op heden ontkend! Het gaat hier om Clara Schotsman. Clara ik weet dat ik je een geweldig plezier hiermee doe.

Veel succes en tot of dinsdag of zaterdag.