Gerstenat en vette Friet

Belevenissen van een recreatieve loper.

Door mijn verhuizing en de daarbij horende perikelen is mijn “maandelijkse” column wat op de achtergrond geraakt. Gelukkig viel het bij een aantal mensen op dat ik de vorige keer niks had geschreven…dat streelt mijn ego. Of zouden ze denken…gelukkig dat er niks was??? L

In ieder geval…het is heel lang geleden dat ik wat geschreven heb.

De jaarafsluiting met de 30 van 30^e was ouderwets gezellig. Het blijft een pokke-eind lopen maar het blijft ook erg leuk. Alle lof ook voor Folkert Sterkenburg die het toch maar ieder jaar weer regelt. En niet alleen het lopen, ook alles er omheen, met de verzorging onderweg, de promotie in de starter, etc.

Ik mocht samen met Gerrit de “snelle” groep over ’s Heeren wegen leiden. De andere groep was in geen velden of wegen te bekennen. Achteraf hoorden we dat ze een (behoorlijk) stuk hadden afgesneden, dus dat verklaarde het. Volgens de andere groep viel dat wel mee en hadden ze gewoon flink doorgelopen, dat kan ook natuurlijk. We haalden ze uiteindelijk rond het 17 km punt in. Bij de catering op het 18 km punt konden we even gezellig samen keuvelen. Trainer Jebbe kwam hier samen met Trijntje ook even kijken hoe het met zijn pupillen ging. Er maakte 2  gebruik van de lege plaatsen op de achterbank, je moet ook weten wanneer het beter is om te stoppen!

Na afloop even heerlijk onder de douche, daarna een kopje koffie of iets anders en toen aan het buffet wat gretig aftrek vond

Afgelopen zaterdag weer eens een duurloop gedaan. Om half 10 bij het tunneltje aan de Woldberg verzamelen voor een duurloopje van 1 ½ uur. Een beetje in- en uitlopen erbij dus uiteindelijk liep ik 2 uur. Het waaide behoorlijk dus we waren blij dat we in het bos liepen. Een klein stukje open terrein hier en daar maar het was goed te doen. Halverwege moesten we Margreet even vasthouden omdat ze dreigde weg te dwarrelen maar verder ging het goed.

Het was een drukte van belang op de Woldberg, de andere gropen (inclusief trainers) waren er ook voor hun programma. Ze zochten allemaal de luwte op vanwege de wind denk ik.

Ik had wat last van stijve benen, dus ik was halverwege blij met een korte wandelpauze. Sinds ik op de cursus heb geleerd dat we langzamer moeten lopen roep ik dat te pas en te onpas. Meestal trouwens als het niet zo lekker gaat L

In ieder geval, we vertrokken dus bij het tunneltje voor een rondje Woldberg/Eese. Het was niet koud, maar zoals gezegd waaide het aardig.

Na een half uurtje lopen vond 1 van de naaldhakken het genoeg en ging ze verder met haar eigen rondje. Toen waren er nog maar 6. Onderweg van alles gezien en besproken. We weten nu dat maxima zonnebrandolie van Loreal gebruikt. Altijd handig om te weten. En, we weten ook waar het staat. Maar we snappen nog niet wat Alexander met dat opblaasspeelgoed moet als hij Maxima heeft. Rare jongens…die Oranjes.

Het is de afgelopen periode natuurlijk erg koud geweest maar als het goed is is nu het ergste achter de rug. Ik kijk uit naar de periode dat we weer ’s avonds in het bos kunnen lopen, en dat de korte broek weer aan kan. Vorige week was de hunebedloop met traditiegetrouw veel Starters in het deelnameveld. De temperatuur lag rond het vriespunt, maar het was zonnig en er stond weinig wind. Dus na enig wikken en wegen besloot ik voor de korte broek te gaan. Gelukkig had ik de zonnebril ook mee want die bleke kuiten doen gewoon zeer aan de ogen L Bij het inlopen dacht ik dat het warm genoeg zou zijn voor de korte broek, maar zo vlak voor de start viel dat toch tegen.

Het is even plaats bepalen aan het begin, ik zag alle concurrenten om me heen staan. Jan de Groot, Harm Kolvoort, Klaas de Haan, de gebroeders Dalton, etc.

Vlak na de start is het even dringen. Gelukkig gaat dat goed en na een paar honderd meter is de boel al iets uit elkaar. Bij de eerste bocht kan ik mooi zien wie er voor me zitten. Ik voel me goed en ben benieuwd hoe het zal gaan. Ik heb een poosje minder getraind.

Na een kilometer of 3 lopen we in een groepje van een man of 5. Geen bekende verder, maar er wordt goed samengewerkt. Om beurten even op kop, dat gaat lekker. Na een kilometer of 6 moet er 1 man af, en ik moet zelf lossen na de drinkpost halverwege. Op het 10 km punt zie ik de tijd en ben zeer tevreden. Nog 5 kilometer volhouden. Helaas zakt het tempo iets maar als ik finish ben ik heel tevreden. Heerlijk gelopen en 1 ½ minuut van mijn pr afgelopen. En, belangrijk ook, gewoon op de plek die ik wou lopen, in de buurt van de concurrentie.

Na de tijd even douchen (koud, brrr) en een versnapering aan de bar (koud, heerlijk)

Afgelopen zondag heb ik met een ex start-lid in Apeldoorn gelopen. Gewoon heerlijk duurloopje voor mij, voor haar was het flink aanpoten. Maar goed, het ging prima. Ik ben begonnen met een trainerscursus dus ik wil dit maar gebruiken als coaching van een wedstrijd. Onderweg liepen we nog wat te kletsen met een dame uit Wuppertal die het wel interessant vond dat ik de zweep erover zou halen. Vanaf het 5 kilometerpunt liep ze bij ons weg, maar op 13/14 km haalden we haar weer in. Wij hadden tot 10 km mooi vlak gelopen en daarna versneld. Ze had op “de zweep” gewacht zei ze…helaas was ik niet alleen L

Nog 1 keer een starter, en dan begint het voorjaar? Ik heb er zin in!