De regen voorbij?!
Sneeuw ligt er nu even op de wegen, gras en de hei .... Maar dat is in Nederland ook zo voorbij ! Het gaat nu op een poëzie of rijmpje lijken. Dat heb je soms met sneeuwvlokken. Toch Sinterklaas en of kerstgevoel krijg je er van! Je zou haast de kerstboom weer op gaan zetten maar dan zijn wij weer blij dat wij de kantine inkomen en daar staat hij nog! Maar laten we het gewoon bij een story houden zoals jullie gewend zijn van ons.
Even een terugblik naar begin 2012:
Wat is dat toch heerlijk rennen in de koude, frisse, witte en dan toch schone natuur. Hier kun je je tenminste op kleden in plaats van tegen de regen. Mooie plaatjes passeren wij en zelfs een ree rent voorbij om zo zijn rust weer te zoeken. De kant van de Heerlijkheid op de Eese is heerlijk rustig en zo kun je dan ook haast de eerste stappen in de sneeuw zetten. Als kinderen lopen… en misschien spelen wij door de sneeuw. Het was best een koude periode, zelfs de naaldhak droeg een muts en dat wil wat zeggen. Maar we hebben niet geklaagd. We hebben genoten van dit seizoen.
Vele mensen, waaronder hardlopers/-sters wagen zich op het ijs. Sommigen voor plezier, sommigen voor de training voor de 11stedentocht .... maar helaas deze wordt niet verreden. Wat zonde, elk jaar komen wij toch dichterbij zou je zeggen ;o). Vele andere tochten in de gemeente Steenwijkerland worden gelukkig wel verreden en deze worden bezegeld met een medaille. Het schaatsen is prachtig en wat hebben wij weer kunnen genieten van onze mooie omgeving. Elk seizoen heeft zo zijn charmes, want ook in de zomer is het de moeite waard om met bijvoorbeeld een kano/ kajak eens het water op te gaan. Nu steunen en kreunen zij/wij van pijntjes die wij haast niet meer herkennen, althans van het hardlopen krijg je andere pijntjes. Of door een lelijke val, liggen zij ffies in de lappenmand.
Over ufo’s gesproken, ooit wel eens een ufo gezien. Nou ik wel! En zelfs Jazlin zag hem. Hij vloog boven het hockeyveld en gaf bijzonder licht! We ze(i)den nog zo “kiek doar, ’n ufo!”.
Omdat de ene naaldhak op dat moment hoogzwanger was en de andere op de latten stond, was de andere naaldhak weer eens een ommetje gaan rennen met “haar” mannen. Dit keer waren wij met 6 mannen en 1 vrouw. Zo ben je met zijn 9-en, of 7-en aan het lopen en zo weer eens met zijn 3-en en dan krijg je gauw, mijn mannen en ik.
We zijn weer eens in Havelte wezen rennen en ook daar weet Gerrit de nodige verhalen over te vertellen. Wisten jullie dat er vroeger een Duits vliegtuiglandingsbaan in Havelte gelegen lag, welke zelfs groter was dan Schiphol (tsja Schiphol van nu of van toen?)
Onderstaande tekst is voor de liefhebber die geïnteresseerd is in deze historie, want wie kan het ons beter vertellen en omschrijven dan Wikipedia. Waar zijn wij toch zonder internet? Met de aanleg werd in 1942 door de Duitse bezetter gestart. Het moest een Fliegerhorst worden, waar elk type vliegtuig zou kunnen landen. Het buurtschap Darp moest in zijn geheel wijken voor de aanleg. Het werd afgebroken en de bewoners werden elders ondergebracht. De aanleg was in handen van de Bauleitung die daarvoor het huis Overcinge gevorderd had. De aanvoer van bouwmateriaal vond plaats via de Drentsche Hoofdvaart en voor het verdere transport werden boeren uit Havelte en omgeving ingeschakeld, die tegen betaling verplicht waren met hun paard en wagen beschikbaar te zijn. De aanleg van het vliegveld zelf geschiedde door verplicht tewerkgestelden. Bij de aanleg van het vliegveld werd zelfs het hunebed van Havelte verplaatst. Bijzonder waren de openluchthangars, met een hoge wal omgeven open ruimtes waarin vliegtuigen konden worden gestald en die konden worden afgedekt met camouflagemateriaal. In de nacht van 23 op 24 maart 1945 werd het Duitse vliegveld in Havelte bij een bombardement totaal vernield. Hierna werd één van de rolbanen tot landingsbaan om gevormd, maar in maart 1945 volgde een nieuw bombardement dat het vliegveld volledig onklaar maakte. Toen de geallieerden het vliegveld naderden, brachten de Duitsers vele gebouwen tot ontploffing.
Het vliegveld is nooit echt operationeel geweest. De geallieerden werden goed op de hoogte gehouden over de voortgang van de aanleg door Jan Poortman uit Meppel, die een effectief spionagenetwerk rond het vliegveld had geschapen. Op basis hiervan is het vliegveld een aantal malen effectief aangevallen.
In het gebied bij het voormalige vliegveld zijn nog veel sporen terug te vinden: een startbaan, uitgegraven vliegtuighangars, loopgraven, bomkraters en een stukje spoorlijn. Schaapsherder Jelle Koostra verzamelt al jaren alle informatie over dat vliegveld. Dat moet leiden tot een boek en een museum bij de nieuwe toegangspoort van het Holtingerveld. Volgens Kootstra is het vliegveld meer gebruikt dan tot dusver werd aangenomen. Was geschreven …
Nadat het loopje in Havelte ten einde was, kwam het bericht dat de hoogzwangere naaldhak was bevallen van zoontje Hugo. Hugo is op 25 februari ’s morgens thuis geboren, alles is goed gegaan. Broer Jacco heeft er allemaal niets van gemerkt en lag lekker in zijn nieuwe bedje te slapen. Wat een verrassing dat er de volgende ochtend een broertje was. Hoewel, voor een bijna tweejarige is dat ook weer snel gewoon en is de kinderwagen leuker ;-). De naaldhak hoopt de andere naaldhak en haar mannen tegen de zomer weer gezelschap te kunnen houden!
Kleurenblind, kleurendoof … kleuren ... daar valt over te twisten. Is het nou paars of is het toch een blauw jasje? Het ligt eraan hoe het licht erop valt? Ja, zo valt aan alles een mouw te passen als het maar in je straatje past. Maar laat ze maar zeuren, ik heb een mooi jasje!
De club crossen zijn weer achter de rug. Deze hebben effect gehad op de NK Veldloop voor Ambtenaren, de naaldhak is 1e geworden op de 6 km en op de 12 km, 5de. Competities liggen weer in het verschiet en de weglopen staan weer volop in de agenda. Daarover de volgende keer nader bericht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten